หลังผมเรียนจบกลับไทยในปี 2535 ไม่นาน ผมเริ่มเขียนบทความลงใน นสพ.และนิตยสารเป็นระยะๆ โดยมีแกนเรื่องหลักคือเรื่องสถาบันกษัตริย์ และบทบาทของสถาบันฯต่อเหตุการณ์อย่าง 6 ตุลา หรือ 14 ตุลา ซึ่งสมัยนั้นเป็นประเด็นที่แทบไม่ได้รับความสนใจกันแล้วในหมู่ปัญญาชนแอ๊คติวิสต์ แม้แต่เมื่อเริ่มมีการจัดงานรำลึก 6 ตุลาขึ้นมา เมื่อได้บทความมากพอที่คิดว่าจะรวมเป็นเล่มได้ ผมก็รวบรวมแล้วเสนอต้นฉบับให้กับสำนักพิมพ์กึ่งวิชาการแห่งหนึ่ง แต่เรื่องก็เงียบหายไป ซึ่งผมก็ "ทำใจ" เพราะรู้ว่าเรื่องที่เขียน ไม่ได้อยู่ในความสนใจของปัญญาชนในขณะนั้นนัก
แต่แล้ววันหนึ่ง "ยิ้ม" ได้ติดต่อผมมาเองว่า อยากรวบรวมบทความที่ผมพิมพ์ตาม นสพ.และนิตยสารเหล่านั้น เพื่อพิมพ์เป็นเล่ม ออกในงานรำลึก 25 ปี 6 ตุลา ในปี 2544 ("ยิ้ม" เองไม่ได้รู้เรื่องที่ผมเคยรวบรวมต้นฉบับเสนอ สนพ.กึ่งวิชาการ) ผมดีใจมาก เพราะคาดไม่ถึงว่า ในหมู่ปัญญาชนแอ๊คติวิสต์จะมีคนสนใจ ตอนแรก "ยิ้ม" บอกว่าจะพิมพ์ออกมาในนามคณะกรรมการจัดงานรำลึก 25 ปีเลย แต่เมื่อใกล้วันงาน ผมได้ยินว่ากรรมการบางส่วนอาจจะมีปัญหาถ้าจะพิมพ์ออกมาในนามคณะกรรมการ "ยิ้ม" จึงตัดสินใจ เอาต้นฉบับบทความผมพิมพ์ในนาม "สำนักพิมพ์" ที่เขาตั้งขึ้นเอง ("สำนักพิมพ์ 6 ตุลา รำลึก") แม้ผมจะรู้สึกผิดหวังนิดๆที่หนังสือไม่ได้ออกมาในนามคณะกรรมการจัดงาน แต่ก็ "ทำใจ" ได้เช่นกัน เพราะความจริง ในบรรยากาศของแวดวงวิชาการแอ๊คติวิสต์ขณะนั้น ผมไม่ได้หวังอะไรมากมายอยู่แล้ว
วันที่ 6 ตุลาคม 2544 ในงานที่ธรรมศาสตร์ "ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งสร้าง" ก็ออกมาวางขาย
"ยิ้ม" เอาค่าเรื่องมาให้ผมหลังจากนั้นในเวลาอันรวดเร็ว ผมบอกเขาว่า ไม่ต้องรีบร้อนหรอก เพราะกลัวว่าหนังสือคงขายยาก แล้วเขาจะลำบาก แต่เขารับผิดชอบกับ "นักเขียน" ดีมาก รีบเอาค่าเรื่องมาจ่ายหลังจากหนังสือวางขายไม่นาน "ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งสร้าง" พิมพ์เพียง 2 พันเล่ม ซึี่งผมก็นึกในตอนนั้นว่า ยังมากเกินกว่าจะขายได้หมดในเวลาอันสั้น หรือจะไม่หมดเลยด้วยซ้ำ...
คัดลอกบางส่วนจาก Facebook..สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล เขียนไว้อาลัยการจากไปของ อ.สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ 27/9/2560
This website uses cookies (Learn more) and has a privacy policy (Learn more).